UYKU

UYKU
24 saatin 8’inde, bilinç dünya­sından çekilip, uykuya yatıyoruz. Uyku, bir çeşit bilinç kaybı değildir, çünkü uyandırılabilmek çok kolaydır. Uyku sü­resince, zihin çalışmaktadır, çünkü uyan­dırıcı işaretleri seçici bir şekilde algı­layabilmekteyiz. Örneğin, uyuyan bir anne, ağlayan çocuğunun sesinin, diğer gürültü arasında, kolayca tanır. Uyku eksikliği, öldürücü değildir, fakat uya­nıklık süresi uzadıkça, kişi daha asabileşir ve düşünme çalışmalarıyla hareket­leri gittikçe yavaşlar. Yaklaşık olarak, 48 saatlik uykusuzluktan sonra, küçük çapta delüzyonlar belirebilir. Uyku sı­rasında, elektroansefalogram (bkz.) de­ğişir ve büyük, yavaş dalgalar gösterir. Bir saatlik sürekli uyku sonucu, dalga­ların yüksekliği azalır ve gözlerde çabuk bir hareket başlar. Bu zamanda kişi, rüya görmektedir.

Uyku

Bilindiği gibi, rüyaları çeşitli faktörler uyarabilmektedir. Örneğin, rahatsız ya da alışık olunmayan bir yatak, sindiril­mesi güç yemeklerin yenmiş olması, ge­çirilmiş üzüntülü bir gün, ya da gele­ceğe ilişkin endişeler, bu uyarılardandır ve bunları izleyen rüyalar, kişisel sorun­ların kılık değiştirmiş şekilleridir. Bazen, rüyalar, bu tür sorunların bir çeşit çö­zümü niteliğindedir, fakat kişi için önem­li olan, rüyaların iyi ya da kötü oluşu­dur. Kötü rüyalar, “kâbus” diye adlan­dırılır ve bunlarda, bilinçaltının ilkel dür­tüleri bir çeşit bilinçlendirilmiş olur. Bu rüyalar, özellikle çocuklarda görüldüğü gibi, sık görülmekteyse, bir psikiyatri uzmanına danışmakta yarar vardır. Ço­cuklarda kâbuslar, gece korkuları halini alır ve çocuk dehşet içinde uyanıp, bir­ kaç dakika süreyle yatıştınlamaz ve çev­resini tanıyamaz. Muhtemelen, beynin değişik bölgelerinin, değişik zamanda uyanmasına bağlı olan ve “felçli uya­nıklık” adını alan durumda da, kişi, zi­hinsel açıdan uyanır, fakat birkaç saniye ya da dakika süreyle hareket edemez. Bu son halin önemi yoktur.