ETER

ETER. Kimyasal adı dietil eter (diethyl ether) olan uçucu, anestetik bir sıvıdır. XVI. yüzyıldan beri tanınmakta olan eterin anestezide ilk kullanılışı XIX. yüz­yılda olmuştur ve 1846’da, ilk defa Wil-liam Morton, Massachusetts General Hospital’de bu maddeyi kullanmıştır. Eterin anestezik olarak kullanılmaya baş­lanması, modern cerrahinin’ gelişimine yol açmıştır, çünkü tecrübesiz kişiler da­hi, eteri, tehlikesizce anestezide kullana­bilmektedir. Eter, günümüzün en tehli­kesiz anestezik maddesidir; fakat ba­zı sakıncalarından ötürü, eter kulla­nılması çok azalmıştır. Eter, solunum yollarını tahriş ettiğinden, hasta, solu­ğunu tutar ve buharını ilk soluduğunda da öksürmeye başlar. Bundan ötürü, eter yoğunluğu çok yavaş artırılmalıdır. Fa­kat, gerekli yoğunluk sağlanmadıkça da, hastada tam gevşeme olmayacak ve anes­tezinin eksitasyon ve konfüzyon evreleri uzun sürecektir. Ameliyat sonrası kus­malar da, eter narkozunda çok sık gö­rülür ve genellikle eter anestezisi hasta için pek rahat değildir. Bunlara rağmen, eterden ölüme çok ender rastlanabilir. Ayrıca, eter’in çeşitli toksik etkileri ol­duğu bilinmektedir. Bilinmesi gereken iki husus da, havayla karışmış eter’in kolay alev alabileceği ve oksijen-eter karışımı­nın patlayıcı olduğudur. Günümüzde mo­dern anestezi uygulamalarında eter gide­rek terkedilmiş; yerine diğer sentetik maddeler (Halothane vb. gibi) kullanıl­maktadır.