FETUS

FETUS. Ana rahminde bulunan çocuğa, insana benzer şekle gelişiyle, doğuşu ara­sındaki sürede verilen addır. Bu devre­den önce ise, gelişmekte olan bu orga­nizma, cenin adını alır. Yumurta, fallop borusunda (bkz.) döllenir ve ilk hafta içinde rahim boyu 12,7 mm.’yi bulur. 4’üncü hafta sonunda, cenin; virgülü an­dırırcasına bükülür ve üzerinde, kulak, kol ve bacakları yapacak olan tomur­cuklar belirir. Bunu izleyen haftada, gözler ortaya çıkar ve kol, bacak bölüm­leri belirlenir. 2’nci ayın sonunda, cenin kesin olarak, insana benzer; burnu, ayrı ayrı parmaklan vardır ve o zamana ka­dar çok belirli olan kuyruk, bir artık organ halini almıştır. 3’üncü ayda, kol ve bacaklar tam şekillenir, tırnaklar be­lirir ve cinsiyeti kesinleşir. 4’üncü ayda, fetus 101-152 mm. uzunluğundadır, saç-lanmış ve bacaklar, diğer bölümlere gö­re uzamıştır. 6’ncı ayda, 305 mm. olan fetusta, kirpik ve kaşlar çıkmıştır. Bir ay sonra da, gözler açılır ve doğan fetus, yaşatılabilir. 8 ve 9’uncu aylarda, fe-tusun şişmanladığı ve derisinin normal rengini aldığı görülür. Doğumda nor­mal kilo 2,9-3,4 kg. ve normal boy da 508 mm.’dir.
Doğum öncesi fetus, oksijen ve yiye­ceğini ana kanından edinir. Ana-fetus arası bu alışverişi sağlayan, rahim duva­rına yapışık, etli bir doku olan plasenta’ dır; ana-fetus dolaşımı arasında doğru­dan ilgi yoktur.
Fetus’u plasenta’ya, göbek kordonu bağlar ve bu oluşum, doğumdan sonra körelir.