CÜZZAMIN BELİRTİLERİ

Cüzzamın başlıca iki tipi vardır: a) Nodüler veya lepromatöz ve b) Nöral veya tüberküloid.
(a) tipinde, tekrarlayan ateş krizleriy­le birlikte, yüzde kırmızımtırak şişkinlik­ler görülür. Bu şişkinlikler zamanla sert­leşir, sancılı olur ve yayılıp birbirleriyle birleşerek, dokunmaya karşı duyarsız alanlar oluşturur. Kulaklar, yüz, burun içi, önkollar, apış aralan, şişkinliklerin görüldüğü bölgelerdir ve hastalığın ileri evrelerinde yüzde “aslanı andırır” bir görünüm belirir, yani, yüz şiş ve yuvar­laktır, gözler çevrenin şişmiş olması ya­nında çökük görünür, burun yassılaş­mıştır. Dil, gırtlak ve yutakta yaralar belirir ve bu yaraların iyileşmesi sonucu, yerlerinde şiddetli kabuklaşma ve şekil bozukluğu görülür.
(b) tipinde, önce sinirler hastalanır; vücutta ve kalçalarda büyük atrofik alan­lar belirir. Bu alanlar, zamanla soluklaşır ve duygusuzlasın Bu duygu yitimin­den ötürü, yaralar çürümeler ve sonun­da el ve ayak parmaklarına kangrenler görülür.
Tedavi: Hastalık fazla bulaşıcı ol­madığından, hastanın ayrılması çok ge­rekli değildir. Hastalığın eski çağlarda yarattığı büyük korkunun nedeni, has­talığın çok uzun sürmesi, kolay tanın­ması ve hastada büyük şekil bozuklukları­na yol açmasıdır. Dokuların dökülmesi ve yerinin değişik renkli deri örtüsü ile kap­lanması, cüzzamlı hastalara korkunç bir görünüş vermektedir. Çok sık dokun­maktan kaçımldığı takdirde, bir cüzzamhlar bölgesinde dahi, hastalığa yakalan­ma tehlikesi çok azdır. Buna rağmen, hastalık kontrol altına alınana kadar, cüzzamlı bir ailenin sağlıklı çocukları­nı ayırmakta yarar vardır.
En fazla kullanılan ilaç, dapson’dm. Bu ilaç, başlangıçta 25 mg.’hk dozlar halinde, haftada iki kere verilmekte, 2 hafta sonra doz 50 mg. yapılmakta, 4 hafta sonra doz 75 mg.’a çıkarılmakta ve 6 hafta sonraki doz da 100 mg. ola­rak ayarlanmaktadır. Tedavinin yıllarca sürmesi ve dozajın, yavaş yavaş hafta­da 2 kere 300 mg.’a çıkarılması gerek­lidir.